O artık bezsiz bebek!

Sevgili oğlum tuvalet konusundaki zorlu basamakları teker teker çıkarak başarıya ulaştı sonunda! Bezsiz denemeler evde tamamlanınca kendimizi sokaklara atabildik. Dışarıda başıma ne geleceğini tam olarak kestiremesem de kendimi olabilecek her şeye hazırladım. En kötü ihtimal kaka kaçmasıydı. Ona bile hazırdım! 

Cevat Kelle'yi bildiniz mi! Hah işte. Kendisini hiç de aratmayacak bir şekilde, sokaklardaydık biz de. İlk sokak denememiz tahmin ettiğim üzre kaza ile sonuçlandı. Evdekine hiç benzemeyen bir tuvalet gören oğlum epeyce bir şaşırdı. Uğraştı uğraştı çiş çıkamadı bir türlü zira konsantre olamıyordu soru sormaktan. "burası tuvalet mi?","Kimin tuvaleti?", en fenası da "buraya yaptığım çişler evdeki tuvalete nasıl gidecek!" Uğraşlar sonucunda icraat gerçekleşmeyince "yokmuş galiba" dedi ve toparlanıp çıktık mecburen ve tam da beklediğim gibi henüz tuvaletini kullandığımız mağazadan çıkamadan paçalardan süzüldü oradan eve gidemeyeceğini düşündüğü için kıyamadığı çişler! Tekrar tuvalete döndük üzerini temizledik, baktı ki böyle olmayacak, ya paçalara ya da tuvalete yapılacak; "biraz daha var galiba" dedi. Böylece ilk sokak çişine bay bay dedik.

İkinci deneme oldukça başarılıydı. Tuvaleti olan mekanların çevresinde dönüp durmamızı saymazsak tabi. 


Üçüncü denemede kafamıza göre takılabildik. Çişim geldi dedikten sonra tuvalet arayacak kadar vakit bırakabildi kendisine oğlum.

Dördüncü denememizde 4 saati, sonra 7 saati, en son da tam bir günü kazasız geçirdi. (Kazasız = kakasız değil ama! Onu sayamıyorum henüz!) 

Bu arada ilk çimen sulama icraatını da gerçekleştirdi! Arabayla giderken çişi gelince çaresiz bir kenarda durduk, babasının yardımıyla çimenleri sulayıverdi ve işin enteresan yanı çok da eğlendi! 

En son otobanda basmış giderken çişim geldi demesiyle çişini 20 dakika tutabildiğini de keşfetmiş oldu(k).


Artık tam anlamıyla çözülmüş bir çiş mevzusu ve nasıl çözüleceğini bilemediğim bir kaka mevzusuyla başbaşa olduğumu düşünürken dün akşam ilk sürprizini de yaptı oğlum; "anne kakam var oturağıma yapmam gerek"

ve evet yaptı. Sonra bu sabah yine yaptı.


Artık bu iş bitmiştir diyorum. Derin bir nefes alıyorum.