Kendinize sormanız gereken iki soru

Dün instagram hesabımda bir yeni yıl gönderisi paylaştım: 

Hiç tahmin etmediğim kadar merak konusu oldu bu iki soru. Meğer ne kadar çok hayatını değiştirmek isteyen insan varmış. Sosyal medyadaki mutluluk oranına bakınca bunu hiç tahmin etmiyorsunuz oysa ki. Herkes hayatından memnun gibi görünüyor. Neyse, konumuz sosyal medyanın perde arkası değil. Bu sorular nedir ve nasıl kullanılır, konumuz bu.

"Neden yapmıyorum?" sorusu bir kaç yıldır içine dalmış olduğum "kişisel gelişim" müessesesinden edinmiş olduğum bir özet. Kendimce yıllardır öğrendiklerimi uyarladım ve bu soruya ulaştım. "Beni gerçekten engelleyen ne?" diye düşünmemi sağlıyor. Böylece bir şeyi gerçekten kendim istemediğim için mi yapmıyorum yoksa "toplum baskısı" mı istememi engelliyor anlıyorum. Eğer gerçekten istemeyen bensem sorun yok ama istememem gerektiğini düşündüğüm için istemiyormuş gibi yapıyorsam mutluluğumu erteliyorum demektir. Bu durumda bahaneleri bir kenara bırakıyor ve sadece kendimi dinliyorum. Gerçekten ben ne istiyorum? Bu yıl bu soruyu kendime sorarak pek çok şey yaptım. Yapmamak için bir sebebim olmayan ama bir şekilde şimdiye kadar kendimi engellemiş olduğum bir sürü şey. Bu nedenle de bu yılı çok güzel anlarla hatırlıyorum. "Yapabilir(d)im ama işte..." dediğiniz şeyler var mı? Varsa o "işte" nedir bir bakın, onu ortadan kaldırdığınızda hayatınızda bir sürü şey değişecek.

Bir de diğer kardeşi var "Neden yapmıyorum?" un. "Neden yapıyorum?" Bu soru bana bir kitaptan çıktı! Sade. Okumadıysanız mutlaka okuyun. Belki ihtiyacım vardı ve o yüzden bu kadar etkiledi beni bilmiyorum ama bu kitap hayatıma katkısı olan kitaplardan biri oldu, orası kesin. Sade'de beni en çok etkileyen şey "Neden yapıyorum" sorusuydu. Bu soru sayesinde 2017 yılında hayatımdaki bütün gereksizliklerden kurtuldum. "Neden alıyorum?", "Neden gidiyorum?", "Neden yapıyorum?" hatta "Neden söylüyorum?" İnsan o kadar hafifliyor ki bu soruları kendine sorduğunda. Bütün mecburiyetleri görüyor. Değerlendiriyor. Vazgeçiyor. Bu o kadar büyük bir özgürlük ki: Vazgeçebilme özgürlüğü. Mecbur olmadığını gördüğün her an daha mutlusun. Bundan güzeli de yok. 

Farkında değiliz ama bizi bazen başkaları seslendiriyor / yönlendiriyor. Bunu çevremizde dolanarak yapıyor olmaları gerekmiyor. Yıllardır çevremizde konuşulanları o kadar dinlemişiz ve kaydetmişiz ki otomatik olarak söylüyor / yapıyoruz. İşte bu iki soru bunu engelliyor. Gerçek "kendin" olmanı sağlıyor. İnstagram paylaşımımda da söylediğim gibi: Başkaları için yapmaya, yapabilecekken durmaya "hayır." demeni sağlıyor. Hem de kendini kötü hissettirmeden.

Tek önemli nokta: Bu soruları yanıtlarken kendine dürüst olabilmek. Kendini kandırmaya devam edersen bu sorular işe yaramıyor.