Biz çok uzun bir süre 3 kız kardeştik. Nice sonra hepimiz büyüdüğünde erkek kardeşim doğdu. Dolayısıyla yaşları birbirine yakın 3 kız büyüttü annem. Zor iş. Çoğumuz bir tanesiyle uğraşamıyoruz. Yemesiydi, uyumasıydı, psikolojisiydi derken, zor büyüyor çocuk dediğin. Ama annemin sihirli bir formülü vardı; kız büyüten çorbası.
Ben çorba içmem. Çocukken de sevmezdim. Bu kız büyüten çorbası hariç tabii. E büyüyecektim, okula gidecektim, makyaj yapacaktım, topuklu ayakkabı giyecektim, anne olacaktım falan, epeyce bir işim vardı yani, acilen büyümem gerekiyordu. Annemin sihirli formülüne asla itiraz etmedim bu sebeple.
Her yemekte baş köşedeydi bu kız büyüten çorbası. Biz üç kız kardeş, en fazla hangimiz içerse en çok onun büyüyeceği düşüncesine tamamıyla inanmış bir şekilde, patlayasıya içerdik bu çorbayı. Tadı tuzu da pek yoktu ama kızları büyütüyordu ve ben küçük bir kızdım. Neticede bu çorbadan içen kızlar çabuk büyüyor, çok güzel birer kadın oluyor, rujlara, topuklu ayakkabılara çarçabuk ulaşıyordu. Ben de çorbadan içtim ve büyüdüm.
Nice sonra; gerçekten büyüdüğümde bu çorbanın adının "yayla çorbası" olduğunu öğrendim.
Hala içerim bu çorbayı. Tadını sevmesem de içerim. Benim için adı hala Kız Büyüten Çorbasıdır. Çünkü anneler yalan söylemez.
Hiç yorum yok :
Yorum Gönder
Fikrinizi paylaşın