Çocuğun Anaokuluna Psikolojik Olarak Hazırlanması Mümkün mü?

Çocukların yeni ortamlara uyum yeteneği çok yüksektir. Ancak onun bu uyum yeteneğinin anne-babalar tarafından engellenmemesi gerekir.

Aileler çocuklarını kreşe başlatma kararı verdiklerinde, anne-baba olarak kendilerinin buna gerçekten hazırlanması ve kararlarından emin olmaları gereklidir. Anne ve baba çocuğun kreşe başlaması kararı konusunda ne kadar rahat olurlarsa, çocuklar da kendileri de o kadar az sorun yaşarlar.

Anaokuluna başlamadan önce çocukla okul hakkında konuşmak, ana okullarında sıklıkla yapılan faaliyetleri çocuğa yavaş yavaş anlatmak önemlidir. Örneğin evde boya kalemlerine, makasa, faaliyetlere alışkın bir çocuk, okulda aynı kağıt ve boyaları görünce rahatlar. Anne ve babaların çocuğun önemli bir adım atmakta olduğunu kabul etmeleri ve onu desteklemeleri önemli olmakla birlikte, farkında olarak ya da olmayarak bu değişiklik üzerinde çok durmaları, yaşayacağı değişiklikleri çok fazla vurgulamaları çocuğun kaygısını arttırabilir.

Küçük çocukların anne ve babalarının verdiği sözel olmayan sinyalleri okumakta usta oldukları unutulmamalıdır. Bu nedenle eğer anne ve baba onun kreşe başlamasından suçluluk duyuyor ya da bırakıp çıkma konusunda endişe hissediyorsa büyük olasılıkla çocuk da bunları hissedecektir. Çocuğun kreşe rahat bir şekilde uyum sağlaması ve burada mutlu olabilmesi için öncelikle anne ve babanın bu konuda emin olması ve rahat davranabilmesi çok önemlidir.

Çocuğu kreşe gönderme kararı konusunda anne ve baba ne kadar rahatsa çocuk da kendini o kadar güvende hissedecektir. Anne-babanın en ufak bir güvensizliği ya da tereddüdü çocukta kaygı ve güvensizlik yaratacaktır.

Küçük ipuçları;
Anne ve babasından hiç ayrı kalmamış çocukların anaokuluna başlatılmadan önce küçük ayrılıklarla hazırlanması faydalı olacaktır.

Hiç ayrılık yaşamamış çocuğun aniden farklı bir ortamda yalnız kalması endişe ve kaygıyı fazla hissetmesine neden olabilir. Bu nedenle çocuğun kısa süreli ayrılıklara alışması için önceden gün içinde belirlenen saatlerde anneden ayrılması, evde ya da başka bir yerde bir başkasıyla vakit geçirmesi tavsiye edilir.

Çok çekingen, kendine güveni düşük çocuklar, sınır ve kural tanımayan çocuklar anaokulunda değişik sorunlar yaşarlar. Çekingen çocuklarda öğretmen yardımı olmadığında çekingenlik ve güvensizliğin arttığı gözlenebilir. Bu gibi durumlarda öğretmenle işbirliği yapılarak çocuğun kendini ifade etmesinin sağlanması önemlidir.

Sınır ve kural tanımayan çocuklarla diğer çocuklara ya da okul eşyalarına zarar vermesi sorunları yaşanabilir. Yine öğretmenle işbirliği içerisinde sınır ve kuralların çocuğa öğretilmesi sağlanabilir.


Çocuk Anaokulundan Korkuyorsa;
Her yeni ortama girmenin çocuklarda ve yetişkinlerde belli bir düzeyde kaygı oluşturması doğaldır. Çocuk yukarıda belirtilen şekilde okula hazırlanırsa bu kaygısını yenmesine yardımcı olunabilir. 


Ancak anne-babanın farkında olarak ya da olmayarak bu değişiklik ve çocuğun kaygıları üzerinde çok fazla durması, bu konuda kendisinin de kaygılı olması çocuğun korkularını arttırabilir.


Küçük çocukların sözel olmasa da mimik ve davranışlarından anne ve babalarının hissettiklerini anladıkları unutulmamalıdır.


Eğer anneden ayrılmak istemiyorsa;
Her çocuk seçme şansı verildiğinde doğal olarak annesi ile kalmayı seçecektir. Ancak çocuk kendisi için doğru olanı değerlendirme kapasitesine sahip değildir. Bu nedenle anaokuluna başlama gibi bir kararı çocuğun isteklerine bırakmadan anne ve babanın vermesi gerekir.


Çocuğun gitmeyi istemediği anda gidemeyebileceğini ya da okuldan alınacağını bilmesi veya bunu sezmesi okula uyumunu ve devam etmesinin sağlanmasını zorlaştırır, hatta bazı hallerde imkansız hale sokar. Bu nedenle anaokulu ile ilgili bir sorun ya da hastalık olmadığı hallerde okuldan ayrılmasının mümkün olmadığı çocuğa anlatılmalıdır.


İlk bir kaç gün destek olmak açısından anne ya da baba çocuğa refakat edebilir fakat çocuk okula bırakılırken annenin ya da babanın süreyi kısa tutması, duygusal sahnelerden,vedalardan kaçınması önemlidir.