Ödülsüz ve Cezasız Disiplin Mümkün Mü?

Çocuğuna söylediklerini yaptırmak...Evet; ama nasıl? 

Sen kendini "Oraya dokunma" diye paralarken, o olanca sevimliliğiyle gözünün içine baka baka dokunuyor işte.

Ne yapacaksın, eline mi vuracaksın, evdeki her şeyi başka bir yerlere kaldırıp ona bomboş bir alan mı sunacaksın? Dokunmaması gerektiğini ne zaman anlayacak ve en önemlisi nasıl anlayacak. Ya daha sonrasında yapmaması gerekenleri nasıl yaptırmadan geçireceğiz ömrümüzü.

İnsan yetiştirmek zor iş. 

Marvin Marshal'ı tesadüfen keşfettim. Yetiştirme metodu üzerine kafa patlatmaya başladım şimdi de. Kendisi bir öğretmen. Elinden -anlattığına göre; bir çoğu azılı- bir çok öğrenci geçmiş. Yola getiremediğim yok denecek kadar az diyor kendisi. 

Marvin Marshal'dan aklımda kalanlar:

Çocuğa olumluyu vurgulamak...
Çocuğa "bunu yapmayı sürdürürsen böyle olacak" demek "bunu sen istedin sonucunun bu olduğunu da anlamalısın" demektir ve sahte bir seçimdir, bir tür akıl oyunudur... 

Genç kendini cezalandırılmış hisseder. "Ödevini bitirmezsen dışarı çıkamazsın" olumsuz bir tümcedir. Bu durumda ana-baba-öğretmen zaten ağır olan sorumluluğuna bir sorumluluk daha eklemiş olur; çünkü söylediklerinin yerine getirilip getirilmediğini takip etmek zorunda kalır. Bu yaklaşım sorumluluğu gençten alır ve yetişkine yükler. Zorla kabul ettirilen ve tepkisel sonuçların tersine, etkili olasılıklar dürtülere dayalıdır ve olumlu olarak algılanır. "çalışman bittiyse arkadaşlarınla buluşabilirsin" olumlu bir ileti gönderir ve sorumluluğu gencin kendisine bırakır; "elbette, ödevin biter bitmez dışarı çıkabilirsin."

Sonuç ve olasılık en nihayetinde aynı olmakla birlikte verilen ileti ve duygusal etki gözle görülür dercede farklıdır. Daha önce de söz edildiği gibi sonuç gösterildiğinde yapılması söylenen şeyin denetlenme sorumluluğu söyleyende kalır. Üstelik; sonuç gösterme güvensizlik ima ederken, olasılık güven duyulduğunu iletir.

- Yemeğini bitirmeden masadan kalkamazsın.
- Elbette; yemeğin biter bitmez arkadaşlarına katılabilirsin...

Olumlu Beklentileri Yansıtmak
Her akşam yatağını ıslatan bir çocuğa annesinin "Bu akşam sakın yatağını ıslatma" demesiyle "bakalım bu akşam yatağın kuru kalacak mı" demesi ona birbirinden tümüyle farklı şeyler düşündürtecektir. Verdiğimiz iletilerin çocukların davranışları üzerinde belirgin etkileri olabilir. Bu konuda farkındalık çok önemlidir. Söylediklerinizi dikkatle dinleyin... Olumsuz bir resim çizdiğinizi fark ettiğiniz anda resmi nasıl olumlu yapabileceğinizi düşünmeye başlayın.Olumlu davranışlar öğretimi olumlu etkiler.

Kişiye değil davranışa gönderme yapmak
"hep geç kalıyorsun" demek yerine "her şeyi titizlikle yapıyorsun fakat sanırım dakik olmak konusunda biraz çalışman gerek" demek gence çaba göstereceği bir şey vermektir.

Çocukla Konuşma
Neden Sorusunu Sormaktan Kaçının.Gençler çoğu zaman davranışlarının nedenini bilmezler. Ayrıca bu soru gence sorumluluktan kaçması için bir özür sağlar; " Yapamadım ne yapayım dikkatim zayıf!" Üstelik davranışının nedenini bilse bile, açıklaması çok zordur. Bilinmesi gereken "Niçin" sorusunun davranışı değiştirmede etkisinin çok az olduğudur. Bu sorunun suçlayıcı bir tonu vardır. Eğer gerçekten merak ediyorsanız, sorunuz yargılayıcı olmamalı, herhangi bir olumsuz çıkarımı önlemek için sorunun yapısını değiştirin; "Sadece merak ettiğim için soruyorum; niçin bunu değil de onu yapmayı seçtin?"