Lohusalık mı,Bahar mı,Vitamin eksikliği mi?

Son 15-20 gündür feci hallerdeyim. Ada'nın doğum günü sonrası ağır bir grip geçirdikten sonra, doğum günü yorgunluğunun vücut direncimi düşürdüğünü ve gribin de üzerine tuz-biber olduğunu düşünmeye başlamıştım. Kafamı yastıktan kaldıramıyordum, gözümü açacak halim bile yoktu ve gün geçtikçe daha da yoğunlaşıyordu bu yorgunluk hissi. Sonrasında bunun bahar yorgunluğu olduğuna karar verdim. Bir sabah kahvaltı yaparken mutfakta baygınlık geçirinceye kadar da gayet emindim bu teşhisimden. Hemen ertesi gün doktorun yolunu tuttum ve şikayetlerimi anlatmaya başladım; "çok yorgun hissediyorum kendimi, gergin ve uykusuzum da aynı zamanda." Saçların dökülüyor mu diye sordu doktor, evet ben bir lohusaydım ve normal olarak dökülüyordu (meğer normal değilmiş bu) tırnakların soyuluyor mu,daralıyor musun, keyifsiz,sabırsız, gergin misin? Lohusayım dedim ya! Tabii ki öyleyim! Lohusa olmanla ilgisi yok dedi doktor ve kan tahlili istedi. Sonuçta vücudumdaki B12, Kalsiyum ve Demir rezervlerinin feci durumda olduğunu söyledi ve bir torba ilaç verdi.

4 yılda 3 gebelik, 1 düşük (kürtaj), 2 doğum yaşamış ve son 1.5 yılda sürekli kan kaybına maruz kalmış vücut eninde sonunda iflas edecekti tabii ne bekliyordum bilmiyorum. Bu süre içinde yalnızca gebelik döneminde Folik Asit ve Omega3 kullanmıştım. Bunun dışında ne bedensel olarak ne psikolojik olarak tek bir destek almadım. Aptallık etmişim. Çok ihmal etmişim meğer. 

6 aydır da iki çocuklu hayatın tüm yorgunluğuna ve gerginliğine karşı dimdik durmaya çalışıyorum üstelik. Dinlenebilmek zaten pek mümkün değil de, yediğime içtiğime biraz dikkat edebilir ve bu hale gelmeden vitamin desteği alabilirdim belki. Aklıma gelmedi. Aksine Ada'ya kahvaltı hazırlarken ağzıma attığım havuç, salatalık, zeytinle kahvaltı yaptığımı, çoğu zaman yalnızca yemek hazırlarken ayak üstü atıştırarak karnımı doyurduğumu da atlamışım bu koşturma içinde. Atlamamalıymışım. Dikkat etmeliymişim kendime.

Son bir ayda şunu anladım ki; herkesi ihmal edebilirsin ama kendini asla! Özellikle anneysen sakın! Çünkü evin annesi hastaysa evde herşey felç oluyor. Anne herkese bakıyor, kendine bakamıyor.