Her "Bebek" doğduğunda bir "Anne" doğar.

Bu Blogda Ara

Beylikdüzü Mekanları

Işığını Takip Edenler

Beylikdüzü Anaokulu

Bumerang - Yazarkafe

Eylül 30, 2013

Çocuk ve Ergen Gelişiminde Pozitif Terbiye


Mehmet Murat Döğüşgen'in yazdığı bu kitabı okurken, sanki ham haliyle okuyormuşum hissine kapıldım, keşke kitap baskıya verilmeden önce bir gözden geçirilseymiş, inanılmaz harf, ek, cümle ve kelime hatalarıyla dolu. Redaksiyonu çok kötü. Ebeveyn gelişimiyle ilgili olmasaydı ve cümleleri düzeltip, üzerine düşününce bana farkında olmadığım şeyleri göstermeseydi muhtemelen ilk sayfalarda okumayı bırakırdım. Genel olarak okuduğum diğer ebeveyn gelişim kitaplarından çok da farklı bir içeriği yok, sınır koymak, tutarlı bir ebeveyn olmanın önemi, ceza, ödül vesaire, ezberlediğimiz içerikler... Ancak bazı konu başlıklarında öyle güzel tavsiyeler var ki, sonuçta iyi ki okumuşum dediğim kitaplar hanesine yazdım bu kitabı. Kitabı okurken bitirmeyi bekleyemeyip, işaretlediğim bölümlerden ikisi ile ilgili daha önce yazmıştım;

Kaybolan ebeveynler için buraya
Yaşasın kötü anneler ve onların mutlu çocukları için buraya bakabilirsiniz.

Kitapta beni etkileyen pek çok cümle oldu, hepsi ile ilgili bir yazı yazabilirdim aslında ama, kitap bitip de yeni kitaba başlayınca buna fırsatım olmayacağını anladım. O yüzden de kısaca içeriği paylaşmaya karar verdim.

Çocuğunuzu değil, kendinizi değiştirin; o sizin peşinizden zaten gelir.

Çocuğunuzun fiziksel ve duygusal ihtiyaçlarına anında ve sevgiyle cevap verin.
Onunla konuşurken "lütfen, teşekkür ederim" demeye özen gösterin.
Hangi yaşta olursa olsun ona "seni seviyorum"demekten çekinmeyin.
Çocuğun sorun çıkarttığı an ve ortamlarda onu tahrik eden, kışkırtan nedir bulmaya çalışın.
Düşüncelerine saygı gösterin ve ne anlatır oluyorsa olsun onu dinleyin.
Duygularını görün ve kabul edin.
Sorunlarını kendisinin çözmesine fırsat verin ancak size ihtiyacı varsa destekleyin.
Övün.
Güvenin.
Kişiliğine saygı duyun.
İlk tepkinizi vermeden önce derin bir nefes alın.
Sevginizi vermek için koşullar sunmayın.
Sizin için ne ifade ettiğini bir an bile aklınızdan çıkartmayın.
Çocuğunuz olduğu için değil, sevilmeye değer olduğu için sevdiğinizi hissettirin.
Sorularını mutlaka ve doğru olarak cevaplayın.
Dinleyin.
Açıklayın.
Asla küsmeyin.
Kendisini değersiz hissetmesine yol açacak sözler söylemeyin.
Çocuğunuza sinirlendiyseniz sakinleşmeden konuşmayın.
Aranızdaki ilişkinin ego savaşına dönmesine, durumların birinizin kaybedeceği müsabakalar haline gelmesine izin vermeyin.
Ondan ne beklediğinizi bildiğinden emin olun.
Sizden ne beklediğini bildiğinizden emin olun.
İstediğini tam olarak söyleyebilmesi için yüreklendirin.
Hissettiğini söylemesi için yüreklendirin.
"Hayır"larınızın mutlaka bir sebebi olsun ve bunu ona açıklayın.
Sohbet edin.
Vakit geçirin.
O sizden sadece sevgi bekliyor, eşitlik bekliyor, sorularına cevap bekliyor, kabul görmek istiyor, anlayış istiyor, arkadaşlık istiyor, yakınlık istiyor, ciddiye alınmak istiyor, önemsenmek istiyor (çünkü onun için en önemli şey sizsiniz) destek istiyor, tutarlılık istiyor.



Hiç yorum yok :

Yorum Gönder

Fikrinizi paylaşın